صاحب بزرگترین کارخانهی گوشی هوشمند کیست؟ روی کاغذ سامسونگ؛ اما ماجرا پیچیدهتر از آن است که بهنظر میرسد.
به گزارش خبرآنلاین، به نقل از زومیت، تولیدکنندگان موبایل کارخانههای خود را در سراسر جهان احداث کردهاند؛ اما تمرکز اصلی این تأسیسات در آسیا است. با اینکه چین در گذشته انتخاب اول شرکتها بود..
صاحب بزرگترین کارخانهی گوشی هوشمند کیست؟ روی کاغذ سامسونگ؛ اما ماجرا پیچیدهتر از آن است که بهنظر میرسد.
به گزارش خبرآنلاین، به نقل از زومیت، تولیدکنندگان موبایل کارخانههای خود را در سراسر جهان احداث کردهاند؛ اما تمرکز اصلی این تأسیسات در آسیا است. با اینکه چین در گذشته انتخاب اول شرکتها بود، امروزه برندهای بیشتری خطوط تولید خود را به هند، ویتنام، اندونزی و دیگر کشورهای منطقه منتقل میکنند.
کرهایها بزرگترین واحد تولیدی موبایل جهان را در اختیار دارند؛ اما این مرکز نه در کرهی جنوبی قرار دارد و نه چین، بلکه در شهر نویدا (Noida) هند واقع شده است. تأسیسات مذکور سال ۱۹۹۶ با هدف ساخت تلویزیون راهاندازی شد و غول فناوری کره در سال ۲۰۰۷ با تغییر استراتژی، تولید گوشی را در آن آغاز کرد؛ هرچند در آن زمان فاصلهی زیادی با «بزرگترینبودن» داشت.
ورق در سال ۲۰۱۷ برگشت؛ زمانیکه سامسونگ برنامهی توسعهی کارخانه را با سرمایهگذاری حدود ۷۰۰ میلیون دلار اعلام کرد. تنها یک سال بعد پروژه تکمیل و واحد نویدا به بزرگترین کارخانهی گوشیسازی جهان تبدیل شد.
این طرح توسعه، ظرفیت تولید سالانه را به حدود ۱۲۰ میلیون دستگاه رساند. از نظر وسعت، زیربنای کارخانه حدود ۱۲۹ هزار مترمربع است و در زمینی به مساحت تقریبی ۲۸ هکتار قرار دارد. برای درک بهتر، اندازهی این مکان تقریباً برابر با ۲۴ زمین فوتبال است.
توانایی فنی تولید ۱۲۰ میلیون گوشی در سال، لزوماً بهمعنی رسیدن به این آمار نیست. تیراژ واقعی بسیار کمتر است و به تقاضای مدلهای تولیدی بستگی دارد؛ ضمن اینکه معمولاً چنین کارخانههایی همیشه با حداکثر ظرفیت کار نمیکنند.
واحد نویدا تنها پایگاه سامسونگ نیست و غول کرهای سرمایهگذاری سنگینی در ویتنام انجام داده است؛ کشوری که بخش عمدهی گوشیهای گلکسی در آنجا و در چندین کارخانهی مختلف تولید میشوند. برزیل، اندونزی و کرهی جنوبی نیز میزبان دیگر خطوط تولید این شرکت هستند.
نکتهی جالب اینکه عنوان «بزرگترین کارخانهی جهان» توسط نهاد مستقل مانند گینس اعطا نشده؛ بلکه خودِ سامسونگ بر اساس ظرفیت تولید ۱۲۰ میلیون دستگاه در زیر یک سقف واحد، چنین لقبی را به تأسیساتش داده است.
جزئیات اهمیت زیادی دارند. کارخانهی نویدا یک ساختمان واحد است؛ نه یک شهرک صنعتی یا پردیس با چندین ساختمان متعلق به یک شرکت. بنابراین طبق تعریف سامسونگ (واحد یکپارچه)، این مرکز واقعاً بزرگترین کارخانهی گوشی هوشمند جهان محسوب میشود؛ ولی اگر تعریف را به «پردیسهای تولیدی» تغییر دهیم، ماجرا بهکلی عوض خواهد شد.
شرکت تایوانی فاکسکان بزرگترین ارائهدهندهی خدمات تولید الکترونیک (EMS) در جهان بهشمار میرود و کسبوکارش مونتاژ دستگاه برای فهرست بلندی از مشتریان نامآشنا است. فاکسکان بیشتر با مونتاژ آیفون و محصولات اپل شناخته میشود؛ اما پیکسلهای گوگل و کنسولهای بازی مثل پلی استیشن، ایکس باکس و نینتندو سوییچ را نیز میسازد.
پردیس عظیم فاکسکان در ژنگژوی چین از دهها واحد تولیدی تشکیل شده است. این واحدها در یک زمین مشترک و تحت مالکیت فاکسکان قرار دارند؛ اما از نظر فنی ساختمانهایی جداگانه محسوب میشوند؛ برخلاف کارخانهی نویدای سامسونگ که یک سازهی یکپارچه است.
مجموعهی فاکسکان که به «شهر آیفون» شهرت دارد، عمدتاً در ساختمانهای متعددش مشغول ساخت محصولات اپل است. وقتی صحبت از ظرفیت تولید و وسعت به میان میآید، «شهر آیفون» بسیار بزرگتر از کارخانهی نویدا ظاهر میشود. ظرفیت این مجموعه حدود ۵۰۰ هزار آیفون در روز تخمین زده میشود که معادل حدود بیشاز ۱۸۰ میلیون دستگاه در سال میشود؛ ۵۰ درصد بیشتر از ظرفیت تولید سامسونگ در هند.
از نظر وسعت، مساحت کل طبقات ساختمانهای فاکسکان تقریباً ۱٫۴ میلیون مترمربع (۱۰ برابر بزرگتر) است و در زمینی به مساحت ۵۶۶ هکتار (۲۰ برابر بزرگتر) قرار دارد. بنابراین عملیات تولید فاکسکان بسیار عظیمتر از تأسیسات هندیها است؛ اما چون فاکسکان چندین ساختمان در یک زمین دارد و نه یک سازهی واحد، سامسونگ از نظر فنی وقتی از داشتن بزرگترین «کارخانه» صحبت میکند، ادعایش صحیح است.
۵۸۵۸
