ویلیام ریس، بوم‌شناس جمعیت، در دانشکده برنامه‌ریزی منطقه‌ای و محلی دانشگاه بریتیش کلمبیا، به ساکنان زمین یادآوری می‌کند که این سیاره تنها می‌تواند از تعداد محدودی انسان پشتیبانی کند.
به گزارش ایتنا و به نقل از phys، او در مقاله خود که در مجله World منتشر شده است اشاره می‌کند که مدل‌های زیادی در طول ..
ست نیوز
ویلیام ریس، بوم‌شناس جمعیت، در دانشکده برنامه‌ریزی منطقه‌ای و محلی دانشگاه بریتیش کلمبیا، به ساکنان زمین یادآوری می‌کند که این سیاره تنها می‌تواند از تعداد محدودی انسان پشتیبانی کند.
به گزارش ایتنا و به نقل از phys، او در مقاله خود که در مجله World منتشر شده است اشاره می‌کند که مدل‌های زیادی در طول سال‌ها توسعه یافته‌اند که نشان می‌دهد فقط تعداد معینی از موجودات (مانند موش‌ها) می‌توانند در یک محیط معین زندگی کنند – همه آنها نشان می‌دهند که در یک نقطه، اصلاح جمعیت رخ می‌دهد.
در سال ۱۹۴۷، یک اخلاق‌شناس به نام جان بی. کالهون، آزمایش‌هایی را در مورد موش‌های صحرایی در آغلی در فضای باز انجام داد – او به هر کلونی هر آنچه برای زنده ماندن نیاز بود داد، به جز فضای اضافی – هیچ شکارچی وجود نداشت. بدون استثنا موش‌ها تا زمانی که نتوانند در فضای محدودی که به آنها داده شده بود زنده بمانند، تولیدمثل کردند – اصلاح‌های جمعیتی رخ داد – در برخی موارد، هیچ یک از موش‌ها زنده نماند.
آزمایش‌های بعدی با حیوانات دیگر تقریباً همین موضوع را نشان داده است، و این امر باعث شده است که بیشتر افراد در این زمینه به این نتیجه برسند که انسان‌ها نیز روزی به زودی در وضعیت مشابهی قرار خواهند گرفت. و این همان چیزی است که ریس در مقاله خود به آن اشاره می‌کند.
ریس خاطرنشان می‌کند که در حال حاضر نشانه‌هایی از استرس به دلیل افزایش جمعیت وجود دارد – سیاره در حال گرمتر شدن است و منابع مهمی مانند در دسترس بودن سوخت‌های فسیلی و همچنین غذا و آب در خطر هستند. او همچنین خاطرنشان می‌کند که بسیاری از چرخه‌های زمین مانند الگوهای آب و هوا و چرخه جهانی مواد مغذی در حال مختل شدن هستند.
در مجموع، او حدس می‌زند که سیاره زمین به سمت یک اصلاح بزرگ جمعیت – شاید قبل از پایان این قرن – پیش می‌رود. او خاطرنشان می‌کند که چنین اصلاحی کاهش شدید جمعیت انسانی خواهد بود. او می‌افزاید که چنین کاهشی می‌تواند به یک یا چند روش از طریق جنگ، قحطی، بی‌ثباتی زیستگاه یا بیماری صورت گیرد. در مطالعات کالهون بر روی موش‌های صحرایی، بسیاری از این جوندگان به سادگی از جامعه‌گریز شدند، و از کار کردن یا حتی تلاش برای تولیدمثل خودداری کردند.
ریس نتیجه می‌گیرد که با وجود نتایج آزمایشات، چنین تصحیحی یک نتیجه قطعی نیست. او خاطرنشان می‌کند که ممکن است به دلیل اینکه مغزی بزرگتر از موش‌ها داریم، احمقانه بودن روش‌هایمان را تشخیص دهیم و تغییراتی ایجاد کنیم که می‌تواند ما را نجات دهد.
او پیشنهاد می‌کند که اگر رشد جمعیت را به شدت کند کنیم، گرمایش جهانی را مهار کنیم و برخی از مشکلات دیگری را که ایجاد کرده‌ایم برطرف کنیم، نژاد بشر می‌تواند تا زمانی که رویداد دیگری خارج از کنترل‌مان ما را از بین ببرد زنده بماند. او پیشنهاد می‌کند اولین گام، شناخت مشکلات است. پس از آن، برنامه‌ریزی و نوآوری می‌تواند منتج به راه‌حل‌های واقع‌بینانه شود.
منبع :ایتنا
