تاریخچه تنش‌ها و درگیری‌ها به گزترش خبر گزاری ست نیوز از زمان تأسیس رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸، روابط ایران و اسرائیل دستخوش فراز و نشیب‌های بسیاری بوده است. پیش از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹، ایران یکی از متحدان اصلی اسرائیل در خاورمیانه بود. اما پس از انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ایران موضعی خصمانه نسبت به […]
تاریخچه تنش‌ها و درگیری‌ها
به گزترش خبر گزاری ست نیوز از زمان تأسیس رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸، روابط ایران و اسرائیل دستخوش فراز و نشیب‌های بسیاری بوده است. پیش از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹، ایران یکی از متحدان اصلی اسرائیل در خاورمیانه بود. اما پس از انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ایران موضعی خصمانه نسبت به اسرائیل اتخاذ کرد و اسرائیل را به عنوان “دشمن شماره یک” خود معرفی کرد.
این دشمنی‌ها به شکل‌های مختلفی از جمله حمایت ایران از گروه‌های مقاومت در فلسطین، لبنان (حزب‌الله) و سوریه، درگیری‌های مستقیم و غیرمستقیم و تهدیدات متقابل ادامه یافته است.
جنگ‌های نیابتی و تاثیر آنها بر آتش‌بس
یکی از شاخص‌ترین ویژگی‌های درگیری‌های ایران و رژیم صهیونیستی، استفاده از جنگ‌های نیابتی است. ایران از طریق گروه‌هایی مانند حزب‌الله لبنان و حماس در غزه به مقابله با اسرائیل پرداخته است. در مقابل، اسرائیل نیز به‌طور مستقیم و غیرمستقیم با نیروهای تحت حمایت ایران درگیر شده است.
این جنگ‌های نیابتی علاوه بر اینکه هزینه‌های سنگینی برای هر دو طرف به همراه داشته، باعث گسترش تنش‌ها در منطقه شده‌اند. در حالی که طرفین بارها در برابر هم تهدیدات نظامی انجام داده‌اند، اما همواره این سوال مطرح بوده است که آیا احتمال آتش‌بس یا کاهش تنش‌ها می‌تواند در آینده نزدیک محقق شود.
جنگ سرد دیپلماتیک و منافع استراتژیک
جنگ سرد دیپلماتیک میان ایران و رژیم صهیونیستی نیز یکی از ابعاد مهم این درگیری‌هاست. اسرائیل همواره سعی کرده است که ایران را به عنوان تهدیدی جهانی معرفی کند و در این راستا، روابط دیپلماتیک خود را با کشورهای غربی به ویژه ایالات متحده تقویت کرده است. ایران نیز در تلاش بوده است که با ایجاد ائتلاف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی علیه اسرائیل، از حمایت‌های جهانی برخوردار شود.
در این راستا، آتش‌بس‌های موقتی ممکن است نتیجه مذاکرات دیپلماتیک باشند که در آن طرفین به دنبال منافع استراتژیک خود باشند. این منافع می‌تواند شامل مسائل امنیتی، اقتصادی و سیاسی باشد.
