به گذارش خبرگذاری ست نیوز واردات نفت چین از ایران در ماه جاری به رکورد جدیدی رسید و از ۸/۱ میلیون بشکه در روز عبور کرد. این افزایش واردات نه تنها از نظر میزان بلکه از لحاظ سرعت نیز بی‌سابقه بوده است و پیام‌هایی درباره تحولات اقتصادی، ژئوپلتیک و دیپلماتیک به همراه دارد. طبق گزارش‌های […]
به گذارش خبرگذاری ست نیوز واردات نفت چین از ایران در ماه جاری به رکورد جدیدی رسید و از ۸/۱ میلیون بشکه در روز عبور کرد. این افزایش واردات نه تنها از نظر میزان بلکه از لحاظ سرعت نیز بی‌سابقه بوده است و پیام‌هایی درباره تحولات اقتصادی، ژئوپلتیک و دیپلماتیک به همراه دارد. طبق گزارش‌های شرکت‌های ردیاب نفتکش، واردات نفت چین از ایران در هفته‌های اخیر، به‌ویژه با توجه به قیمت‌های پایین نفت در ماه‌های آوریل و مه، به طور چشمگیری افزایش یافت.
اطلاعات شرکت «ورتکسا» نشان می‌دهد که واردات نفت چین از ایران در بازه زمانی اول تا ۲۰ ژوئن به ۸/۱ میلیون بشکه در روز رسید و داده‌های کپلر نیز نشان داد که این میزان در بازه ۱ تا ۲۷ ژوئن به‌طور متوسط ۴۶/۱ میلیون بشکه در روز بوده است که حدود ۵۰۰ هزار بشکه بیشتر از واردات ماه مه چین از ایران است.
این افزایش واردات به دلیل بارگیری بالاتر نفت ایران در ماه مه و خرید بیشتر پالایشگاه‌های مستقل چینی (که به‌طور غیررسمی به آنها «تی‌پات» گفته می‌شود) برای پر کردن ذخایر در اوج تقاضای تابستان رخ داده است. واردات نفت ایران در هفته اول تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به ۴۴ درصد افزایش یافت و تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که این روند واردات در هفته‌های آینده همچنان بالا بماند.
حسن مرادی، کارشناس اقتصاد انرژی، در این‌باره توضیح داد که چین به‌عنوان یکی از شرکای استراتژیک ایران، علیرغم محدودیت‌های تجاری، روابط خود را با ایران ادامه داده و عضویت ایران در پیمان شانگهای و سایر پیمان‌های آسیای غربی نیز روابط اقتصادی دو کشور را تقویت کرده است. وی همچنین به سیاست‌های یکجانبه‌گرایانه امریکا اشاره کرد که منجر به انزوای کشورهای طرفدار امریکا و تقویت جناح مقابل (بلوک شرق) شده است.
مرادی افزود که چین به دنبال یافتن یک بازار مطمئن برای نفت است و تأکید کرد که رفع محدودیت‌های تجاری ایران می‌تواند انگیزه بیشتری برای تقویت روابط با ایران ایجاد کند. وی در ادامه گفت که به نظر می‌رسد این مسئله در افزایش صادرات نفت ایران به چین و کاهش نرخ دلار تأثیرگذار بوده است.
این کارشناس اقتصاد انرژی همچنین تأکید کرد که افزایش صادرات نفت ایران به چین و سهم ایران در بازار انرژی، موجب افزایش امیدواری‌ها در خصوص آینده کشور شده است. از سوی دیگر، بازگشت ارزهای حاصل از فروش نفت به کشور، از اهمیت بسیاری برخوردار است.
افزایش واردات نفت چین از ایران نشان‌دهنده تقویت توان صادراتی ایران با وجود تحریم‌ها است و حکایت از آمادگی کامل شبکه لجستیک ایران برای پاسخ به تقاضای فزاینده بازارهای مهمی مانند چین دارد. این واردات سریع‌تر از گذشته به دلیل تسریع در عملیات بارگیری رخ داده و واردات نفت چین از ایران در اوایل ژوئن رکوردی بی‌سابقه ثبت کرده است.
پالایشگاه‌های مستقل چین که خریداران عمده نفت ایران هستند، در هفته‌های اخیر با کاهش سطح ذخایر نفت خام خود مواجه بوده و برای تأمین نیازهای تولید و جلوگیری از وقفه در عرضه داخلی، به خرید سریع نفت ایران اقدام کرده‌اند. کارشناسان همچنین معتقدند که علاوه بر عوامل اقتصادی، مسائل سیاسی نیز در افزایش خرید نفت ایران توسط چین مؤثر بوده است. به‌ویژه در پی اظهارات اخیر رئیس‌جمهور امریکا مبنی بر اینکه واشنگتن هنوز سیاست فشار حداکثری علیه ایران را ادامه می‌دهد، اما ممکن است در اجرای تحریم‌ها نوعی انعطاف نشان دهد.
مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین، این تأثیر را تنها به‌عنوان یک سیگنال دانسته و تأکید کرد که سیاست‌های جهانی تبدیل به توییت بازی شده و تأثیر واقعی بر واقعیت‌های مادی کشور ندارد. وی افزود که ایران همچنان به‌طور غیررسمی به چین نفت می‌فروشد و بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت ایران به این کشور است.
تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که روند افزایشی واردات نفت چین از ایران ادامه خواهد یافت. این روند، که تحت تأثیر بارگیری‌های سریع‌تر و تقاضای بالا از سوی پالایشگاه‌های مستقل چینی قرار دارد، می‌تواند به دلیل تحولات ژئوپلتیک، تغییرات در سیاست‌های امریکا و افزایش تقاضای جهانی برای نفت ادامه یابد.
این تغییرات می‌تواند فرصت‌هایی را برای تقویت روابط اقتصادی ایران و چین فراهم کرده و تأثیراتی در بازار جهانی نفت و تحولات اقتصادی و سیاسی منطقه و جهان بگذارد. اگر سیاست‌های قیمتی نفت ایران همچنان برای پالایشگاه‌های آسیایی جذاب باقی بماند، این روند می‌تواند سهم ایران را در بازار انرژی آسیا افزایش دهد. در هر صورت روند فعلی صادرات نفت ایران به چین هم برای اقتصاد ایران و چین مفید است و هم می‌تواند بر تحولات اقتصادی و سیاسی منطقه و جهان تأثیر بگذارد.
