به نوشته «پلاس ژنتیکز» و به گفته تیموراس کورژالیا، پروفسور بازنشسته در «موسسه زیست‌شناسی سلولی-مولکولی و ژنتیک ماکس پلانک» در شهر درسدن آلمان، این کرم لوله‌ای از گونه‌ای قبلا ناشناخته، در عمق ۴۰ متری زیر سطح خاک منجمد سیبری در حالت خفته به سر می‌برد.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، ارگانیسم..
ست نیوز
به نوشته «پلاس ژنتیکز» و به گفته تیموراس کورژالیا، پروفسور بازنشسته در «موسسه زیست‌شناسی سلولی-مولکولی و ژنتیک ماکس پلانک» در شهر درسدن آلمان، این کرم لوله‌ای از گونه‌ای قبلا ناشناخته، در عمق ۴۰ متری زیر سطح خاک منجمد سیبری در حالت خفته به سر می‌برد.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، ارگانیسم‌هایی که در این حالت خفته موسوم به «کریپتوبیوزیس» قرار دارند، می‌توانند نبود کامل آب یا اکسیژن را تحمل کنند. آنها همچنین تاب تحمل دمای بالا و شرایط انجماد یا محیط بسیار نمکی را دارند. کورژالیا گفت که این موجودات در حالتی «بین مرگ و زندگی» می‌مانند و در این دوره میزان متابولیسمشان به سطح غیرقابل‌شناسایی کاهش می‌یابد.
او گفت: «می‌توان حیات را متوقف کرد و دوباره آن را از نو شروع کرد. این یک کشف بزرگ است.» کورژلیا افزود که قبلا موجودات دیگری پس از چند دهه به سر بردن در حالت کریپتوبیوزیس احیا شدند و این اولین‌بار است که موجودی از هزاره‌های قبل احیا می‌شود.
پنج سال پیش، دانشمندان روسی دو گونه کرم لوله‌ای را در خاک‌های منجمد سیبری کشف کردند. یکی از این دانشمندان به نام آناستازیا شاتیلکویچ دو تا از کرم‌ها را از طریق آبرسانی مجدد احیا کرد و سپس ۱۰۰ کرم را در جیب خود برای آزمایش‌های بیشتر به آزمایشگاه‌های آلمان منتقل کرد.
دانشمندان پس از ذوب‌کردن یخ کرم‌ها با استفاده از تحلیل رادیوکربن مواد گیاهی موجود در نمونه‌ها، گفتند که این مواد از زمانی بین ۴۵۸۳۹ تا ۴۷۷۶۹ سال پیش تاکنون منجمد بوده‌اند.
دانشمندان علم ژنتیک در درسدن و کلن، پس از تجزیه‌وتحلیل اعلام کردند که این کرم‌ها متعلق به گونه‌ای جدیدند که دانشمندان نام آن را «پاناگرولایموس کولیمائنیس» نهاده‌اند.
محققان همچنین به یک «ابزار مولکولی» مشترک میان این گونه کرم با یک گونه دیگر پی بردند که به آنان امکان جان‌به‌در بردن از حالت کریپتوبیوزیس را می‌دهد. آنان گفتند که هر دو گونه قندی را تولید می‌کنند که احتمالا به آنان قدرت تحمل انجماد و بی‌آبی را می‌دهد.
فیلیپ شیفر، رهبر گروه تحقیقاتی موسسه جانورشناسی دانشگاه کلن، در این زمینه گفت: «مشاهده اینکه یک مسیر بیوشیمیایی مشخص در گونه‌های متعلق به ۲۰۰ یا ۳۰۰ میلیون سال قبل نیز طی شده، شگفت‌انگیز و به این معنی است که برخی فرایندهای تکامل عمیقا حفظ شده‌اند.»منبع :ایتنا
