سرلشکر خلبان شهید «عباس بابایی» به درجه‌ای از اخلاص و عرفان رسیده بود که نوشت: به خدا قسم من از شهدا و خانواده شهدا خجالت می‌کشم وصیت‌نامه بنویسم.
به گزارش خبرگزاری ست نیوز، خبرگزاری ایرنا با اشاره به سالروز شهادت عباس بابابی نوشت؛
۱۵ مرداد مصادف با سالروز شهادت سرلشکر خلبان شهید عباس بابایی است؛..
سرلشکر خلبان شهید «عباس بابایی» به درجه‌ای از اخلاص و عرفان رسیده بود که نوشت: به خدا قسم من از شهدا و خانواده شهدا خجالت می‌کشم وصیت‌نامه بنویسم.
به گزارش خبرگزاری ست نیوز، خبرگزاری ایرنا با اشاره به سالروز شهادت عباس بابابی نوشت؛
۱۵ مرداد مصادف با سالروز شهادت سرلشکر خلبان شهید عباس بابایی است؛ همان شهیدی که در ۲۱ ماه مبارک رمضان ۱۴۰۲ هجری قمری برابر با ۲۲ تیر سال ۱۳۶۱ پس از این که سوگند یاد کرد که از نوشتن وصیت نامه خجالت می کشد، چند جمله ای را به عنوان وصیت نوشت. یکی این که خدا مرگ او و فرزندان و همسرش را شهادت قرار دهد و همسر و فرزندانش را به خدا سپرد.
بابایی که وصیت خود را استرجاع (انا لله و انا الیه راجعون» شروع کرده بود، نوشت: خدایا، در این دنیا چیزی ندارم، هرچه هست از آن توست. پدر و مادر عزیزم، ما خیلی به این انقلاب بدهکاریم.
عباس بابایی در ۱۴ آذر ۱۳۲۹ در شهر قزوین دیده به جهان گشود. دوره ابتدایی را در دبستان دهخدا و دوره متوسطه را در دبیرستان نظام وفا گذراند. پس از گرفتن دیپلم، در سال ۱۳۴۸ در رشته پزشکی پذیرفته شد اما به دلیل علاقه به خلبانی داوطلب تحصیل در رشته خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی سال ۱۳۴۹ برای تکمیل تحصیلاتش به آمریکا اعزام شد.
پس از بازگشت با ورود هواپیماهای پیشرفته اف – ۱۴ به نیروی هوایی، وی که خلبان ماهر شکاری اف – ۵ بود، برای پرواز با هواپیمای اف – ۱۴ انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد. بابایی در زمان شهادت سمت معاون عملیات نیروی هوایی را عهده دار بود و در چنین روزی در سال ۱۳۶۶ در سردشت به درجه شهادت نائل آمد که مصادف با عید قربان بود.
وی در نامه ای به همسرش ملیحه حکمت نوشت: ملیحه جان اگر مثلا نیم ساعتی فکر کردی راجع به موضوعی هرگز به تنهایی فکر نکن حتما از قرآن مجید و سخنان پیامبران، امامان استفاده کن و کمک بگیر؛ نترس هر چه می خواهی بگو. البته درباره هر چیزی اول فکر کن. هرچه که بخواهی در قرآن مجید هست مبادا ناراحت باشی همه چیز درست می شه ولی من می خواهم که همیشه خوب فکر کنی. مثلا وقتی یک نفر به تو حرفی می زند زود ناراحت نشو؛ درباره اش فکر کن ببین آیا واقعا این حرف درسته یا نه. البته بوسیله ایمانی که به خدا داری.
در ادامه نامه این شهید آمده است: ملیحه جان به خدا قسم مسلمان بودن تنها فقط به نماز و روزه نیست. البته انسان باید نماز بخواند و روزه هم بگیرد اما برگردیم سرحرف اول اگر دوستت تو را ناراحت کرد بعد پشیمان شد و به تو سلام کرد و از تو کمک خواست، حتما به او کمک کن. تا می تونی به دوستانت کمک کن و به هر کسی که می شناسی و یا نمی شناسی خوبی کن. نگذار کسی از تو ناراحت شود و برنجد. هر کسی که به تو بدی می کند حتما از او کناره بگیر و اگر روزی از کار خودش پشیمون شد از او ناراحت نشو.
وی افزود: هرگز بخاطر مال دنیا از کسی ناراحت نشو. ملیحه جان در این دنیا فقط پاکی، صداقت، ایمان، محبت به مردم، جان دادن در راه وطن، عبادت باقی می ماند. تا می تونی به مردم کمک کن. حجاب، حجاب را خیلی زیاد رعایت کن. اگه شده نان خشک بخور ولی دوستت، فامیلت را که چیزی نداره، کسی که بیچاره است او را از بدبختی نجات بده. تا میتونی خیلی خیلی عمیق درباره چیزی فکر کن. همیشه سنگین باش. زود از کسی ناراحت نشو. از او بپرس که مثلا چرا این کار را کردی و بعد درباره آن فکر کن و تصمیم بگیر.
